زمزمه‌های اخراج مک‌لارن تقریباً در تمام دوره یک‌سال و نیمه مربیگری او شنیده می‌شد و حالا او حدوداً همین مقدار برای پس گرفتن این پست زمان دارد.
مک‌لارن که مقصر اصلی شکست تحقیرآمیز انگلیس مقابل کرواسی در مرحله مقدماتی یورو 2008 و بازماندن این تیم از صعود به این تورنمنت برای نخستین بار در 24سال گذشته شناخته و در نوامبر2007 اخراج شده بود، حالا پس از حدود 3سال غرور خود را دوباره به دست آورده. این مربی پس از گذراندن یک سال موفقیت‌آمیز در هلند، جایی که توئنته را برای نخستین بار به قهرمانی اردیویزه رساند، این فصل را در پستی تازه و کشوری جدید، آغاز کرد تا به‌عنوان نخستین مربی انگلیسی تاریخ بوندس لیگا هدایت ولفسبورگ را بر عهده بگیرد. مک‌لارن در شرایطی به هلند رفت که با زبان این کشور آشنایی نداشت اما خوش شانس بود که تقریباً همه مردم هلند، زبان انگلیسی را به راحتی صحبت می‌کنند. او در آلمان هم با زبان این کشور آشنایی ندارد اما روز یکشنبه، پس از سومین برد متوالی تیمش در بوندس‌لیگا، با استفاده از چند کلمه آلمانی در طول مصاحبه‌خود نشان داد که برای کنار زدن مشکلات اراده‌ای قوی دارد. حرکتی که تأثیری عمیق به‌وجود آورد؛ حداقل به این خاطر که معمولاً از انگلیسی زبان‌ها انتظار نمی‌رود اقدام به یادگیری زبان دیگری کنند.
این نخستین و تنها نمونه از تطبیق پذیری مک لارن نیست. 3شکست پیاپی مقابل حریفان سخت در لیگ شروع بدی را برای این مربی رقم زد. او چیدمان تیمش را از 2-4-4 به سیستم امروزی 1-3-2-4 تغییر داده بود اما بازیکنان، به‌خصوص ادین ژکو، فوروارد کلیدی بوسنیایی، نارضایتی خود را از این تحول نشان دادند. مک‌لارن این عدم‌رضایت را پذیرفت و به همان سیستمی روی آورد که در فصل 09-2008، زمانی که فلیکس ماگات، ولفسبورگ را به نخستین قهرمانی در تاریخ 65ساله خود رساند، استفاده می‌شد. 3 بازی آخر اگرچه مقابل حریفان آسان‌تری به دست آمد اما به هر حال به پیروزی پی‌در‌پی ولفسبورگ انجامید.
این تیم حالا خود را تا رتبه ششم جدول، جایی که در 10سال گذشته تنها 2بار توانسته بود در پایان فصل بالاتر از آن قرار گیرد، بالا کشیده است. مک‌لارن خوش‌شانس است که بازیکنانی چون ژکو و گرافیته- مهاجم برزیلی که تقریباً به اندازه همتای بوسنیایی خود گلزن است- را در اختیار دارد و حتی خوش شانس‌تر است که یک برزیلی با استعداد دیگر چون دیه‌گو در تابستان به این زوج ملحق شد. دیه‌گو که در وردربرمن به شهرت رسید، فصل ناامیدکننده‌ای را در یوونتوس پشت سر گذاشت. بهای 13میلیون یورویی این بازیکن، همانند آنچه برای حفظ ژکو به‌مدت یک فصل دیگر هزینه شد، توسط شرکت فولکس واگن، مالک باشگاه، پرداخت شد.
اما در نهایت هر فردی خودش بخت خود را رقم می‌زند و مک‌لارن در این راه با ذکاوت عمل کرده است. برای احیای اعتبار خود به‌عنوان دستیار سابق مربیانی چون جیم‌اسمیت و سرالکس‌فرگوسن و به‌عنوان نخستین مربی‌ای که میدلزبورو را به رقابت‌های اروپایی رساند، مک‌لارن با انتخابی عاقلانه، انگلیس؛ کشوری را که در آن به دستمایه‌ای برای خنده تبدیل شده بود، ترک کرد. بی‌تردید مربی سابق تیم ملی انگلیس می‌توانست مبالغ قابل توجهی را با قبول مربیگری در کشورهای خاوردور و حوزه خلیج‌فارس بگیرد اما او در عوض تصمیم گرفت شانس خود را در یکی از لیگ‌های برتر اروپایی و سپس دیگری امتحان کند.
زمانی که اتحادیه انگلیس تصمیم بگیرد جست‌وجو برای یافتن جایگزینی برای کاپلو، سرمربی فعلی تیم ملی انگلیس که در تابستان 2012 بازنشسته می‌شود، را آغاز کند، شاید بعید باشد که گزینه بد سابقه‌ای چون مک‌لارن را درنظر بگیرد اما این احتمال وجود دارد که این مربی بتواند تا آن زمان دستاوردهای بیشتری را نسبت به دیگر مربیان فعال انگلیسی، به استثنای روی هاجسون که در زمان رفتن کاپلو 65ساله می‌شود، ثبت کند. مک‌لارن در آن زمان با 51سال و عبور از دشواری‌هایی که شخصیت و شایستگی‌های او را تقویت کرده، در اوج دوران حرفهای خود خواهد بود. او در طول مربیگری‌اش در تیم ملی انگلیس اشتباهات زیادی را چه در مورد تیم و چه در مورد روابط عمومی‌اش مرتکب شد اما واکنش‌های او نشان می‌دهد که او از این اشتباهات درس گرفته است.
تصویر مردی زیر باران
تصویری که انگلیسی‌ها از مک لارن دارند، مربی درمانده‌ای است که در کنار زمین و‌مبلی با چتری در دست ایستاده و شاهد شکست خفت بار تیمش است. انگلیس در آخرین بازی مرحله مقدماتی یورو 2008، برای رسیدن به پلی‌آف نیاز به پیروزی مقابل کرواسی داشت که صعودش از قبل حتمی شده بود. در آن شب بارانی اما این بازیکنان کرواسی بودند که با انگیزه بالاتر می‌جنگیدند و انگلیسی‌ها در پایان، زمین را با دست خالی ترک کردند.
تصویری که کارگردان از مربیان 2 تیم نشان می‌داد هم حرفهای زیادی برای گفتن داشت. مک لارن ترجیح داده بود با چترش در گوشه‌ای بایستد، درحالی‌که بیلیچ، سرمربی کرواسی با وجود این که نیازی به امتیازات آن بازی نداشت، زیر باران بر سر بازیکنانش فریاد می‌کشید. البته همان نتیجه هم برای اخراج مک لارن کافی بود ولی تصویری که در آن بازی از او در خاطر ماند، مک لارن را در اذهان عمومی به یک مربی ترسو و بی‌تفاوت بدل کرد.
شاید به همین دلیل بود که وقتی خبر توافق او با توئنته منتشر شد، افراد کمی موفقیت او را باور داشتند‌ولی مک‌لارن توانست در رقابت با 3 رقیب سنتی فوتبال هلند توئنته را به قهرمانی اردیویزه برساند. مک لارن با این موفقیت یک بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاد و بدین‌ترتیب بود که ولفسبورگ متمول به فکر استخدام او افتاد. شروع ضعیف ولفسبورگ این تصور را به‌وجود آورد که او نمی‌تواند مدت زیادی در این تیم دوام بیاورد ولی مک‌لارن خیلی زود ورق را به‌نفع تیمش برگرداند و با 3 پیروزی متوالی به بالای جدول آمد. این در حالی است که اشتوتگارت، شالکه و وردربرمن با وجود داشتن مربیان بومی هنوز نتوانسته‌اند بحران شروع فصل را پشت سر بگذارند. او پس از آخرین بازی تیمش که با برد 2بر یک مقابل فرایبورگ به پایان رسید و این تیم را به رده ششم، بالاتر از بایرن‌مونیخ در جدول رساند، بسیار راضی بود.
وی در این باره گفت: « کلید پیروزی در این بازی قدرت ذهنی ما بود. بازی سختی بود اما در نهایت یک برد دشوار و حتی مهم‌تر را به دست آوردیم. ما می‌دانیم که می‌توانیم بهتر بازی کنیم و باید هم این کار را انجام دهیم اما تیم من شخصیت خود را نشان داد.» این مربی همچنین گرافیته، مهاجم کلیدی تیمش را که در هریک از 2 بازی آخر 2 گل به ثمر رسانده، تحسین کرد و ادامه داد: «من از گرافیته و واکنش او خیلی راضی‌ام. او با حوصله بازی کرد و در نهایت تفاوت را ایجاد کرد. او فرصتش را از دست نداد.» در لحظات حساس این بازی مک‌لارن بدون توجه به باران چند بار به کنار زمین آمد تا شاگردانش را هدایت کند و در نهایت به 3 امتیاز رسید. او قطعا متحول شده است.
